هر چند در گذار زندگی شلوغ و پرتلاطم این روزها، فرصت کمتری برای پرداختن به فعالیت های مفید بدنی و ورزش برای اساتید، کارکنان و دانشجوها باقی می ماند، اما نباید اهمیت ورزش و تأثیر آن بر سلامت فردی و اجتماعی فراموش شود. بویژه در روزهای شیوع بیماری کرونا که فعالیت های بدنی و ورزشی به دلیل استفاده از ماسک و یا با پرهیز از حضور در مجامع ورزشی عمومی کاهش محسوسی دارد، نگرانی صاحبنظران حوزه سلامت از اثرات مخرب کم تحرکی بر سلامت افراد بیشتر از همیشه است.
آنچه می خوانید، گفتگوی روابط عمومی دانشگاه با رضا هیئت وجدانی، رئیس اداره اموال دانشگاه، به عنوان طلایه دار ورزش قهرمانی در بین کارکنان دانشگاه است. در این گفتگو علاوه بر معرفی افتخارات و عناوین متعدد ورزشی ایشان، تلاش شده است تأثیر ورزش بر سلامت افراد، بویژه کارکنان و اساتید دانشگاه که تعداد ساعات زیادی از روز را با فعالیت بدنی کم و پشت میزهای اداری سپری می کنند، از زبان این قهرمان ورزشی به رشته تحریر درآید.
لطفا خودتان را معرفی کرده و سابقه فعالیت های ورزشی خود را بیان کنید.
اینجانب رضا هیات وجدانی کارشناس ارشد مهندسی صنایع، مسئول اداره اموال دانشگاه صنعتی ارومیه، فعالیت ورزشی خود را در سال ۱۳۶۸ در رشته دوومیدانی پرتاب چکش و دیسک با تشویق معلم ورزش دبیرستان آقای دوستی از مسابقات آموزشگاه های ارومیه آغاز کردم. در همان مسابقات موفق به کسب دو مدال شدم. این موفقیت دلیل بر ادامه با علاقه و اشتیاق همراه با ممارست زیاد برای پیشرفت و رسیدن به موفقیتهای بیشتر ورزشی شد، بطوریکه که در سال ۱۳۶۹ با ادامه تمرینات زیر نظر مربی برجسته آقای صادق موسوی که خود از قهرمانان ملی در این رشته بودند، موفق به کسب مدال برنز در رشته پرتاب چکش در مسابقات جوانان کشور شدم. در سال بعد با ارتقاء رکورد ایران در رشته پرتاب چکش جوانان به میزان نه متر، به عضویت تیم ملی جوانان در آمدم و در ادامه، عازم مسابقات آسیایی جاکارتا شدم. در آن مسابقات، متأسفانه بدلیل آسیب دیدگی نتیجه مطلوبی حاصل نشد.
بعد از آن عناوین مختلفی تا سال ۱۳۷۸ در مسابقات ملی جوانان و بزرگسالان و المپیاد های دانشجوئی کسب نمودم که از آن جمله در سطح جوانان و بزرگسالان چندین بار موفق به کسب عنوان قهرمانی کشور شدم. شرکت در مسابقات دو و میدانی بزرگسالان غرب آسیا و در مسابقات المپیاد دانشجویان کشور در المپیاد کشوری دوره دوم در شهر اصفهان با یک مدال طلا همراه بود که موفق به افزایش رکورد دانشجویان کشور در رشته پرتاب چکش نیز شدم. در المپیاد کشوری دوره سوم در شهر تبریز با کسب دو طلا در رشته چکش و دیسک و یک برنز در پرتاب وزنه، موفق به کسب عنوان ورزشکار نمونه المپیاد گردیدم. اما در سال ۱۳۷۸ بدلیل آسیب دیدگی ناحیه زانو از ورزش قهرمانی کناره گیری کردم. ولی همچنان ورزشهای سبک بطور منظم در اولویت برنامه های روزمره اینجانب بوده و خواهد بود.
در زمان اشتغال در بدنه دانشگاه اهم فعالیت ها و عناوین کسب شده در حوزه ورزشی خود را بیان نمایید.
بنده از بدو ورود به دانشگاه صنعتی با انجام فعالیت های ورزشی مداوم، بعنوان مسئول انجمن ورزشی کارکنان دانشگاه در تشکیل تیم های ورزشی فوتسال، والیبال، بدمینتون، تنیس روی میز و ورزشهای همگانی، با مدیریت محترم تربیت بدنی دانشگاه همکاری داشته ام و این همکاری تاکنون ادامه دارد. در زمینه ورزش کارکنان نیز اینجانب در مسابقات درون دانشگاهی در رشته های فوتسال و بدمینتون موفق به کسب عنوان اولی شدم. همچنین در سال ۱۳۹۸ در انتخابی المپیاد دانشجوئی (حین تحصیل در دوره کارشناسی ارشد پردیس دانشگاه) با وجود کناره گیری بیست ساله از رشته تخصصی خود موفق به کسب عنوان اول در رشته پرتاب چکش شدم.
در قالب آکادمیک و علمی چه فعالیت های در حوزه ورزش انجام داده اید؟
بنده بعنوان مربی هیئت دوومیدانی استان در امر آموزش و تربیت جوانان و نوجوانان طی چندین سال گذشته فعالیت های زیادی را انجام داده ام که از بین آنها نفراتی برای تیم ملی نیز انتخاب شده اند. همچنین در زمینه علمی، پایان نامه ام را تحت عنوان ((ارائه مدلی برای استعدادیابی در ورزش دوومیدانی در کشور ایران)) ارائه نموده ام. این تحقیق با مطالعه الگوهای مختلف استعدادیابی و همچنین مطالعه چندین کشور موفق در زمینه مسابقات جهانی و المپیک، بر پایه Z-namber مدلی مدونی را برای استعدادیابی افراد در سنین پایین و معرفی آنها به مراکز نخبه پروری زیر نظر مربیان مجرب و نیز سرمایه گذاری جهت رشد و نمو سریع با بازدهی بالا جهت حضور در میادین ورزشی ملی و جهانی ارائه می کند که نهایتا در قالب مقاله جهت ارائه در کنفرانس جمع بندی شد و همچنین برای استفاده فدراسیون ورزشی دوومیدانی و هیئت های استانی کاربرد زیادی داشته و در رشد و توسعه ورزش مادر دوومیدانی در سطح بین الملی نقش مهمی را میتواند داشته باشد.
برای توسعه ورزش کارمندی و ترغیب همکاران به ورزش چه پیشنهادی دارید؟
در مورد ورزش کارکنان متأسفانه با توجه شرایط جامعه امروزی و وجود اِلمانهای منفی، استرس و فشار زندگی کاری و فردی کارکنان بویژه همکاران، توجه و نیاز به انجام ورزش هایی منظم بر حسب علاقه و توانایی شان امری ضروری و اجتناب ناپذیر می باشد که همگان بر آن واقف بوده و بر لزوم آن تأکید می نمایند. برنامه های ورزشی حتما همانند همیشه در اولویت کاری مدیریت محترم دانشگاه و بخصوص معاونت محترم دانشجویی فرهنگی و مدیریت محترم تربیت بدنی بوده که جای تقدیر و تشکر دارد و در وضعیت کرونایی جامعه نیز باید همچنان بر تداوم برنامه های ورزشی (مسابقات درون دانشگاهی، تمرینات روزمره و مسابقات همگانی) در جهت ترغیب همکاران برای انجام فعالیت های منظم ورزشی تأکید کرد تا برای کاهش عوارض ناشی از کم تحرکی، زدودن استرس و فشار روحی همکاران، و بالا بردن راندمان زندگی و کاری مثمرثمر باشد. همکارانی با حضور در این فعالیت های ورزشی تیمی یا انفرادی سلامتی جسمی خود را تضمین می کنند. مهمتر از آن سلامتی روحی این فعالیتها می باشد که آثار آن در تعاملات روزانه با اعضای خانواده و یا در محیط کار با همکاران خود و ایجاد انرژی مثبت و آرامش و قوت دوستی ها به دور از تنش های روزمره مشهود است. به امید آنروز که همگی فعالیت ورزشی منظم روزانه را در اولویت اول برنامه های خود قرار دهیم تا وجودی سالم و به طبع آن محیط کاری و جامعه ای سالم و پر نشاط داشته باشیم.
|