با افراد یکدنده  و کم حوصله چگونه رفتار کنیم؟

وقتی با یک دوست شاد و خوش‌اخلاق صحبت می‌کنی، یکپارچه شور و انرژی می‌شوی و پس از جداشدن از او دعا می‌کنی به‌زودی بهانه‌ای پیش بیاید تا دوباره با او ملاقات کنی و مثل دفعه پیش، از روحیه فوق‌العاده‌اش جان بگیری، اما وای از آن روز که گذرت به دوستی ترشرو و کم حوصله بیفتد که ذره‌ای انعطاف‌پذیری در وجودش نیست و به‌هیچ‌وجه خیال کنار آمدن با دیگران را ندارد‌.دوست داری زودتر کارتان به پایان برسد تا بتوانی فرار را بر قرار ترجیح دهی، زیرا این گونه افراد به‌راستی فضای دور و بر را مسموم می‌کنند و در درون اطرافیان‌شان، حس بدی باقی می‌گذارند.

اما چه بخواهیم و چه نخواهیم، در برخی مواقع با آنها روبه‌رو می‌شویم و چاره‌ای جز تحمل نداریم. در هرصورت، آنها هم انسان هستند و مشکل جدی‌شان در نحوه ارتباط برقرارکردن با دیگران است.اگر آنها روش سلوک با ما را نمی‌دانند، ما باید چگونگی رفتار با آنها را بلد باشیم.

 در اینجا چهار روش به شما یاد می‌دهیم تا با به کارگیری آنها بتوانید به راحتی با مخاطبان سرسخت و یکدنده‌ تان ارتباط برقرارکنید:

واضح و روشن بگویید چه می‌خواهید:

 در پس هر مکالمه‌ای، هدفی نهفته است. اگر صحبت با دوست کم‌حوصله تان شفاف نباشد، او برآشفته می‌شود و از شما می‌پرسد چرا چنین حرف‌هایی را می‌زنید و میل دارد مکالمه را قطع کند. شما باید دلیلی مشخص برای صحبت کردن با چنین فردی داشته باشید تا او را مایل به ادامه صحبت نگاه دارد.

خواسته او را دریابید:

همان‌طور که شما دلیلی برای صحبت کردمکن با دوست عبوس و یکدنده دارید، او هم دلیلی برای رفتار ناخوشایندش قائل است. سعی کنید دلیلش را متوجه شوید.برای مثال شاید به دلیل نمرات پایینش از سوی والدین یا اساتید دانشگاه تحت فشار باشد و به همین دلیل رفتار بدی در مقابل شما از خود نشان می‌دهد، اگر سعی کنید دلیل هرچیزی را متوجه شوید، تحمل آن برای شما آسان‌تر خواهد شد.

هر چیزی باید دوطرفه باشد:

چرا با آن فرد صحبت می‌کنید؟ مطمئنا فایده‌ای برای خود شما دارد و گرنه این کار را نمی‌کردید. خب، این گفت‌وگو باید برای او هم مفید باشد وگرنه حق دارد از ادامه آن امتناع کند. شما به همکلاسی بداخلاقتان زنگ می‌زنید تا در مورد مشکل خود از او سوال کنید. یک ساعت وقت او را می‌گیرید در حالی که فایده‌اش فقط برای شماست و او که اساسا کم حوصله است شما را به چشم یک مزاحم می‌بیند. همواره به نحوی با دیگران ارتباط برقرار کنید که خیری دوسویه داشته باشد وگرنه آن ارتباط محکوم به فناست.

گوش کنید:

 هیچ چیزی به اندازه آن که یک شنونده خوب برای حرف‌های طرف مقابل تان باشید کارساز نیست. همه انسان‌ها کسانی را دوست دارند که برایشان وقت می‌گذارند و حرف‌هایشان را با جان و دل گوش می‌کنند. اتفاقا افراد عبوس به دلیل این که جذابیت کمتری برای دیگران دارند و کسی شنوای حرفشان نیست، بیشتر احتیاج دارند که شما به حرف‌های آنها گوش کنید. صحبت‌شان را قطع نکنید و اجازه بدهید هرچه دل تنگ‌شان می‌خواهد بگویند. این کار در تغییر رفتار آنها در درازمدت بسیار موثر است.