چراغهای کم سوی زمان خاموش می شوند تا شاهد طلوع نهمین خورشید «امامت» باشند؛ خورشیدی که طلوع جمال بی مثالش را پیامبر صلی الله علیه و آله بشارت می دهد .چراغ های کم سوی زمان را چگونه طاقت پرتوافشانی جمال اوست؛ جمال دلارایی که آسمان و زمین، محو نورافشانی اوست و مدینه را دیگربار عطر صلوات فرا گرفته است.می آید موسی زمان، که فرعون های سیاه اندیشه عباسی، از معجزه «موسوی»اش، شگفت زده خواهند شد و با کمال خردسالی، عظمت نام تبارش را در سراسر هستی جار خواهند زد .پیران قبیله، عاجز از درک مفاهیم بیانش خواهند شد و منطق علوی اش علیه السلام ، شگفتی ساز عرصه های دانش خواهد بود. 

می آید عیسای زمان، که از انفاس سبحانی‌اش، مردگانِ جهل، به زندگانی جاویدِ معرفت خواهند رسید.

هرجا قدم بگذارد، از برکت گامهایش، زندگی جاری خواهد شد.

پدر، با نهایت شادمانی در آغوشش می گیرد و محو جمال نورانی‌اش می شود.

پس از سه روز لب به سخن می گشاید و با بلاغت هرچه تمام تر می فرماید:

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلَّا اللّه و اَشْهَدُ اَنَّ محمداً رسول اللّه.

شهادت می دهم به یگانگی خداوندجل جلاله.

شهادت می دهم به رسالت جدش حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله که خود مأمور به ادامه مکتب اوست و ادامه ولایتِ تبار آسمانی اش.

اوست وارث امانت پیامبر صلی الله علیه و آله .

اوست وارث عدالت علی علیه السلام .

اوست وارث کرامت حسن علیه السلام .

اوست وارث شجاعت حسین علیه السلام .

اوست وارث عبادت سجاد علیه السلام .

اوست وارث علم باقر علیه السلام .

اوست وارث صداقت صادق علیه السلام.

اوست وارث صبر کاظم علیه السلام.